خبر از
آنجا ناشر می شود که در روز چهار شنبه مورخ 1390.3.4 حراست دانشگاه
بدون مجوز و با انداختن کلید در اتاق ایشان را باز کرده و وارد اتاق
می شود و با گشت فروانی از تمامی وسائل و وجزوات درسی نامبرده، از زیر تخت ایشان
جزوات 19 اردیبهشت را پیدا می کنند که ایشان هیچ گونه اطلاعاتی در مورد آنها
نداشته . بعد از گذشت چند روز از این واقعه رئیس حراست دانشگاه (سید سجاد حسینی)
ایشان و پدرشان را به حراست دانشگاه فرا می خواند در حین این جلسه سجاد حسینی رئیس
حراست سعی داشت جزوات مزبور (که ایشان هیچ گونه اطلاعاتی در مورد شان نداشت )به
گردن ایشان اندازد.
بعد از
کشمکش های فراوان در نتیجه در آبان ماه 1390 از سوی کمیته ی انضباطی
دانشگاه به نامبرده حکم توبیخ کتبی و درج در پرونده صادر می کنند.
بعد از
گذشت 5 ماه آموزش دانشکده ی فنی نامبرده را برای تعیین تکلیف برای امتحانات
فرا می خواند.اینجانب به همراه پدرشان برای حل مشکل نامبرده به نزد رئیس
دانشگاه (میرجلیل اکرمی) ورئیس حراست(سید سجاد حسینی) می روند که در آنجا با
برخورد بسیار نامناسب هر دو رو به رو شده و متوجه می شوند که امید طوری دو
ماه پیش بدون حکم و بدون اطلاع با هماهنگی قبلی توسط مسئولین دانشگاه
اخراج شده است و با پیگیری های مکرر اینجانب و پدرشان از مسئولین علت
اخراج را همان پرونده ی قبلی (حکم توبیخ کتبی و درج در پرونده ) و بهانه ی مشکل
آموزشی بیان کرده و حکم اخراج ایشان را آموزشی صادر می کنند .
بعد از حکم
اخراج ، امید طوری به همراه پدرشان برای گرفتن پرونده ( مدرک پیش دانشگاهی و
دیپلم ) وارد دانشگاه شده که مسئولین از دادن پرونده امتناع ورزیده و تماس
تلفنی توسط حراست دانشگاه ایشان و پدرشان را به شدت مورد تهدید قرار
داده و از پیگیری پرونده آنها را صرف نظر کرده و ضمن گفتن این جمله بیان
کرده : هرگونه پیگیری پرونده و ورود این جانب به دانشگاه موجب بروز مشکلات امنیتی
خواهد شد.
زنده باد
امید طوری فعال جنبش دانشجویی آزربایجان
