۱۳۹۰ مرداد ۲۹, شنبه

سکوت آزربایجان در قبال اهانتهای فاشیسم تا کی ؟

هنگامی که برنامه های تلویزیونی وسینمایی ایران را می بینم با خودم می گویم آیا مرد در این سرزمین نمانده است؟وقتی سریالها و برنامه های سینمایی ایران را میبینم قلبم از حرفها و صحنه هایی که میبیند به درد می آید. حرفها و صحنه هایی که در آنها به ملت بزرگ تؤرک آزربایجان فرقی نمی کند پاسدار،بسیجی،ارتشی،قشر مختلف جامعه اعم از دکتر،مهندس،کارگرو... توهین واهانت میشود چرا همه ساکت نشسته اند و هیچ عکس العملی از خود نشان نمیدهند! بلکه برخی دانسته یا ندانسته به ان دلقک های پان فارس وشوونیسم که به ملت بزرگ تؤرک آزربایجان اهانت می کنند می خندند وقهقه می زنند.انگار نه انگار که انها تؤرک هستند.
من درباره حادثه پست وبی شرمانه فیلم سینمایی اطش حرف میزنم که در ان فیلم به آزربایجانیها اهانت میشود وانها را به حیوا... تشبیه می کنند(البته لازم به ذکر است که بگویم این بار اول نیست،همچنان که میدانیم در خرداد ماه سال 1385 روزنامه رسمی حکومت حاکم بر ایران ملتمان را چه  خطاب کرد و البته سیلیش را هم از دست ملت با غیرت آزربایجان خورد)ولی حالا چی؟ ببینید!به چه روزی افتادیم که دولت فاشیستی ایران در فیلمها ورسانه های به اصطلاح ملی علنا ملت (تؤرک) آزربایجان را حیوا... خطاب میکند و ما ساکت ولال نشسته ایم.واقعا با خود فکر میکنم بر سر ملتمان چه امده است؟ ملتی که  بیش از هفت هزار سال تاریخ دارد ملتی که تمدن بشریت است. ملتی که امپراطوری ها اورده است وملتی که تحقیر وحماقت هیچ کس را نپذیرفته وبر دیگری تحقیر و حماقت نکرده،بر سر ان ملت چه امده!؟
 در اخر می گویم : من به عنوان یک دختر آزربایجانی ای ملت بزگ آزربایجان بیایید کلاهمان را قاضی کنیم وکمی بیاندیشیم. آیا ما واقعا سزاوار این هستیم ؟ بیایید تا زمانی که دیر نشده به خودمان بیاییم و از هویت ، غیرت ، خاک و میهن که پدرانمان تا آخرین قطره خونشان از آنها دفاع کرده اند و آنها را به ما ارث گذاشته اند خوب پاسداری کنیم و الا همه چیزمان را از دست خواهیم داد .
سولماز تبریزلی
90 / 5 / 28
تبریز