حماسه 5 شهريور ماه 90 در اورميه براي اعتراض به خشكانيدن درياچه زيباي اورميه بار ديگر نشان داد كه حاكميت راسيست فارس ، طبلي توخالي بيش نيست . اين بايد براي درسي باشد براي تمامي شهرهاي آزربايجان و ساير شهرهاي غير تورك كه بدانند اين حاكميت تنها با تبليغات رسانه هاي داخلي و البته رسانه هاي به ظاهر اوپوزسيون لس آنجلسي است كه خود را همچون ديوي تسخير ناپذير نشان داده است .
ديروز اورميه قهرمان نشان داد كه اين درخت به ظاهر تنومند چقدر از بنيان سست است ، ديروز من در خيابانهاي اورميه بودم آنچنان حماسه اي را مشاهده كردم كه قابل توصيف نيست ، آنچنان غروري به من دست داد از اين همه غيرت زنان و مردان آزربايجاني كه اشك شوق ريختم بر خيابانهاي خونين شهرم ، و حالا اي مردم غيور آزربايجان به خدا قسم اين طبل آن چنان تو خالي است كه براحتي قابل پاره شدن است ديروز ما اين طبل را پاره كرديم و صداي كريه اش را خفه كرديم .
من به عنوان يك دختر اورميه اي از تمامي هموطنان آزربايجاني ام به خصوص تبريز قهرمان مي خواهم كه اين حماسه را ادامه دهند . نگذاريد حاكميت ديگر به خود آيد از همين امروز دوباره اعتراضات گسترده را سازمان دهي كنيد .
اين نداي يك دختر آزربايجاني است مي خواهم بگويم كه ديگر نمي ترسم ، شما نيز نترسيد ، نترسيد چون ما همه با هم همچون كوهي به بلنداي 35 ميليون آزربايجاني غيور هستيم .
سئويم اورمو قيــزي
6/6/1390
