كشتار ملت آزادي خواه سوريه در طول چندين ماه گذشته از طرف حكومت ضد انساني سوريه احتمال حمله نظامي به اين كشور از طرف ناتو و غرب را افزايش داده است به نحويي كه هر آن انتظار اين حمله مي رود.
اما نكته اي بسيار مهم در اين خصوص است كه دنيا بايد به آن توجه كند و آن اين است كه اگر نيروهاي غربي بدون برنامه ريزي براي آينده سوريه ، شرايط منطقه و وجود سرمنشاء تمامي رذالتهاي دولتهاي ديكتاتور منطقه يعني ايران ، حركت كنند يقيناً نه تنها سوريه به دمكراسي و آزادي نخواهد رسيد بلكه اين كشور از يك ديكتاتور خلاص و دست ديكتاتور نظامي به رهبري حزب الله لبنان و ايران خواهد افتاد ، بله تعجب نكنيد به نظر مي سد ايران در صورت قوت گرفتن حمله نظامي به سوريه و فروپاشي حاكميت بشار اسد سراغ آلترناتيوي به اسم حزب الله لبنان خواهد رفت ، شواهد هم اين را نشان ميدهد .
مي دانيم كه اكثريت اپوزسيون سوريه تا بدين روز دست به سلاح نبرده است و اين انقلاب را در چهارچوب اعتراضهاي مدني پيش برده است به نوعي مي توان گفت در صورت بر اندازي حاكميت كنوني سوريه ، در آينده اپوزسيون واقعي سوريه اپوزسيوني بدون سلاح خواهد بود . در اين ميان در زمان خلاء قدرت نيروهاي دست پرورده حزب الله لبنان كه تا بن دندان مسلح هستند خواهند توانست قدرت آينده سوريه را در دست گيرند و اين همان چيزي است كه ايران مي خواهد .
اگر دقت كرده باشيد نوع لفظ دولتمردان ايران در زمانهاي اخير نسبت به بشار اسد كمي تغيير كرده است به طور حتم اگر آنها كفه ترازو را به نفع اپوزسيون سوريه سنگين تر ببينند اين لفظ ، تغييرات بيشتري هم خواهد كرد . به نظر مي رسد بشار اسد نيز متوجه سياست ايران در قبال همكاري با حزب الله شده است . تحركات ارتش سوريه در مرز با لبنان نشان ميدهد كه بشار اسد زياد هم به ايران دل نبسته است هر چند كه ايران تلاش خواهد كرد پروسه حمله به سوريه را عقب اندازد و در اين راه هم تا آخرين روز از بشار اسد به ظاهر حمايت خواهد كرد اما فذاموش نكنيم كه ايران براي آينده سوريه نقشه خواهد ريخت .
پس با اين تفاصيل به نظر مي رسد نيروهاي غربي نبايد سوريه را به تنهايي مورد حمله قرار دهند اگر نيروهاي غربي عاقلانه بيانديشند به قول معروف " سر مار " را بريدن بهترين كار ممكن خواهد بود .
اميدوارم كه از اين نوشته ام اين طور برنيايد كه ما موشوق حمله نظامي به ايران هستيم اما اين سرنوشتي است كه حاكميت مستبد و راسيست ايران آن را برگزيده و اين غير قابل بازگشت خواهد بود .
حاكميتي كه زبان يك ملت را در زندان مي كند ، حاكميتي كه صداي ملتهاي خود را نمي شنود ، حاكميتي كه درياچه زيبايمان " اورميه " را مي خشكاند ، حاكميتي كه كوچكترين صدايي را سركوب مي كند بايد هم به اين روز بيافتد و در اين روز نبايد هيچ انتظاري از ملتهاي سركوب شده مثل ملت آزربايجان جنوبي داشته باشد .
آزربايجان جنوبي ــ تبريز
8/15 / 1390
