سلطنت طلب ها تا همین امروز که 30 سال از واژگونی نظام شاهنشاهی می گذرد وسلطنت پهلوی وارد موزه ها شده است؛
هنوز هم که هنوز است بغض و کینه شان نسبت
به پیشه وری وحکومت ملی کم نشده است!
سالهاست که محافل
ودستجات نژاد پرست وشوونیست فارس وایضا تئوریسین ها وقلم زنان تاریک اندیش وشوونیست
جمهوری اسلامی، همه همصدا علیه حکومت ملی آذربایجان وجنبش 21 آذر ورهبران آن لجن
پراکنی می کنند: جاسوس ،وطن فروش، تجزیه طلب، ملحد وکافر وکمونیست هایی که میخواستند
زنان را اشتراکی کنند و...
گناه بزرگ
ونابخشودنی جنبش 21آذر ورهبران آن وبویژه پیشه وری رهبر حکومت ملی آذربایجان این
بوده است که عمیقا به دموکراسی وآزادی ورای مردم وبرابری انسانها باور داشتند.
پیشه وری در
1920در مجله « یولداش» درمقاله شورانگیزی باعنوان «رفقای زحمتکش زن» زنان مسلمان
ومادران تورک رابه مباره برای احقاق حقوق انسانی وانقلاب اجتماعی فرا میخواند! وی
در همین مقاله به جنبش فمینیستی اشاره میکند!
پیشه وری درمارس
1924 درجنگ « زن شرقی» [«شرق قادینی » مجموعه سی]در مقاله ای با عنوان «جنبش زن
درایران»[ایراندا قادین حرکاتی] به بررسی مسایل جنبش زنان از موضع چپ می پردازد.(پیشه
وری:سئچیلمیش اثرلری)
این نمونه ها
نشان میدهد که خیلی قبل از جنبش 21 آذر ؛ حداقل یکی از مشغله های فکری پیشه وری
مساله رهایی زنان ازمناسبات کهنه وپوسیده وخفت بار بوده است.
زنان درایران برای
نخستین باربا جنبش 21 آذر درآذربایجان از حق رای برخوردار شدند: درماده 7
ازمرامنامه ی فرقه دموکرات آذربایجان مصوبه ی کنگره مورخ 1324/7/ 10در باره حقوق
برابر زنان ومردان برای انتخاب شدن وانتخاب کردن در انتخابات مجلس،انجمن ایالتی
وشهرچنین آمده است: «بدون هرنوع تبعیض حق انتخاب کردن نمایندگان مجلس برای کلیه
زنان ومردانی که به سن 20 سالگی رسیده وحق انتخاب شدن برای مردان وزنان27 تا80
ساله باید داده شود.»(قئیزل صحیفه لرص117 ) ودرتبصره ماده 8 ازتصویبنامه شماره 14
مجلس ملی آذربایجان درباره انجمن های شهر چنین آمده است:«مردان وزنان 20 ساله حق
انتخاب کردن وانتخاب شدن دارند» (روزنامه آذربایجان 1324/10/20 ) به نقل ازفصلنامه
آذری شماره2 زمستان 1382
رهبران فرقه وحکومت
ملی آذربایجان تلاش کردند که دستاوردهای جنبش 21 آذررا به کل کشور ایران گسترش
بدهند وبدین منظور درموافقت نامه ای که میان نمایندگان حکومت ملی آذربایجان وحکومت
مرکزی (تهران) امضا شد؛ نمایندگان آذربایجان
دولت مرکزی را وادار کردند موافقت کند که « با افتتاح مجلس پانزدهم لایحه قانون
انتخابات راکه روی اصل آزادی ودموکراسی یعنی باتامین رای عمومی،مخفی،مستقیم متناسب
ومتساوی شامل نسوان هم باشد تنظیم وقبول ان را به قید فوریت خواستار شود.«
نشریه« بیداری
ما» ناشر افکار« تشکیلات زنان» درشماره هشتم بتاریخ خرداد ماه 1325 دررابطه
باموافقت نامه نمایندگان دولت مرکزی وحکومت ملی آذربایجان ، در سر مقاله خودچنین مینویسد:«زن
آذربایجانی مسلح شد دوش بدوش مردان خود قیام کرد، بحق خویش رسیدوشش ماه نگهبانی
نمود، تااین حق شامل تمام زنان ایران گردد.» سرمقاله ادامه میدهد:«آقای پیشه وری
درنطقیکه بزبان ترکی ایراد کرد بیان داشت که ما بکلیه تقاضاهای خویش که بخاطر آن قیام
کردیم نائل شدیم» سرمقاله نشریه بیداری ما ادامه مدهد:«رئیس حکومت آذربایجان ضمن بیانیه
کلیه آن تقاضاهاراخاطر نشان نمودند که مادران خوهران مانیز ازاین پس بحقوق خود ــ
نه تنها درآذربایجان بلکه درسراسرایران رسیده ویا خواهد رسید.«
درادامه سرمقاله
چنین مخوانیم:« وعده آزادی ورستاخیز زنان ایران را برای نخستین بارآنهاتاآنجاکه میشد
باحرف وپس ازآن اسلحه بدست به گوش ما رساندند»
سرمقاله باآوردن
چند شعار وازجمله :«زنده باد نهضت آذربایجان، ایجاد کننده دوره جدید وباسعادت ایران!»
«زنده باد خوهران آذربایجانی ماکه یکقدم جلوترازمارفتند درحالی که پرچم آزادی ما
را همچنان دردست دارند!«
»جمعیت طرفداران حقوق زنان» ،
زنان پیشرو ودموکرات غیر آذربایجانی ، درتلگرافی که به پیشه وری فرستاده اندودرنشریه
بیداری ما درج شده است، چنین میخوانیم:«جمعیت طرفداران حقوق زنان بدینوسیله تشکرات
صمیمانه خود راتقدیم جنابعالی وسایر رهبران فرقه دموکرات مینماید که دراثرمساعی
وفداکاریهای خود سبب توفیق های عظیم درراه آزادی ملت ایران گردیده اید مخصوصا بدینجهت
که از برکت نهضت عظیم فرقه دموکرات زمینه مساعد برای آزاد شدن زنها ازقیود ومحرومیتی
که قرنها نصیب آنها بوده واسترداد حقوق آنها وشرکت آنها را در انتخابات وسایر حقوق
اجتماعی آماده گردیده است.«
سلطنت طلبان وقت
بی وقت از ظلم وستمی که بر زنان ایران دربعداز انقلاب 1357 ودر دوران جمهوری اسلامی رفته ،اظهار« ناراحتی » میکنندوبه آزادی زنان
در دوران دوپهلوی استناد می جویند؛اما
آنها فراموش میکنند که تازه پس از شانزده
ـ هیفده سال بعداز حکومت ملی آذربایجان
به زنان ایرانی حق رای داده شد!
آن آزادی که زنان آذربایجانی در دوران کوتاه حکومت ملی آذربایجان داشتند ،هرگزدر هیچ دوره ای تکرار نشده است!
البته ناگفته نباید
گذاشت وباید تاکید کرد که ظلم وستمی که درحق زنان در دوران سیاه حکومت اسلامی
اعمال میشود مطلقا قابل قیاس با دوران پهلوی ها نیست! آپارتاید جنسی از بنیاد های نظری جمهوری اسلامی است.
