۱۳۹۰ مهر ۱۴, پنجشنبه

به مناسبت مرگ دلخراش ابراهیم جعفرزاده و خانواده اش ، یادآوری مقاله ای زیبا از محمدرضا لوایی ــ شهید امانی بارقه ی هویت تركی ما است

 
تک توران : جاده و تردید. جاده و تردد مغزهای سیاه. جنایت از قبل طرح ریزی شده است وآنگاه تو غرق خون هویت و آزادگی می­شوی. شهید امانی بارقه­ی هویت تركی ما بود در شب سهمگین تهاجم و استحاله. من نگران وضعیت موجودم. نخبگان فكری و فرهنگی ما یا به زندان می افتند و یا زندان تن را رها كرده و بر آغوش مام وطن باز می گردند. و هر دوی اینها همانگونه كه قبلاً نیز هشدار داده­ام از قبل طراحی شده­اند. اما موضوع مهم این است كه در چنین شرایط سهمگین، گذر و گذار فعالان آذربایجان در این مهلكه­های مسلط و وحشتناك چگونه باید باشد؟ این سوالی است كه تامل همگانی را می طلبد.

من اشك­های عباس لسانی را از پشت سیم­های مرموز تلفن شنیدم. اندوه ایل و قبیله من این بار سنگین تر از هر برهه­یی است. ما نتوانستیم به او بگوییم كه امانی شهید شده است. و جهان در سكوت بیراهه خویش می رقصد. سهم ما از این جدال نا برابر همین است. یا زندان یا مرگ. و این بار وطن و زبان و فرهنگ هزینه سنگینی می طلبد. هدف فرهنگ مهاجم این بار آشكارا رژه می رود.

حذف نخبگان هویت، تزریق تدریجی ترس بر رگان نسل جدید هویت، و ... دوره سیاه سركوب آزادی طلبان فرارسیده است. و امانی اولین نخبه شهید ما در راستای این تفكر وحشتناك می باشد. اینجانب ضمن دعوت دوستان برای چاره اندیشی در خصوص این تفكرات فاشیستی لازم است هشدار دهم كه در صورت عدم انسجام فكری و عملی ضربات سهمگینی را متحمل خواهیم شد. بنده به نوبه خویش شهادت مهندس امانی را به خانواده آن عزیز، به مردم آذربایجان و به دوستان و فعالان صدیق هویت و فرهنگ تركی تسلیت گفته و تداوم راه آن شهید عزیز را خواهانم.