۱۳۹۰ اسفند ۳, چهارشنبه

رگه های ناسیونالیز​م کُرد در انتخابات دوره ی دهم مجلس شورای اسلامی‎(تهدید جنگ زرد اینبار در خوی)‎- محبوب امراهی


تک توران : در شرایطی که مدت بسیار کوتاهی تا انتخابات دوره ای مجلس شورای اسلامی باقی مانده است بار دیگر مسئله ی ناسیونالیزم کُرد و رد پای هواداران گروهک های تروریستی در "منطقه ی غرب و جنوب آزربایجان جنوبی" بویژه در استان آزربایجان غربی  رخ نمایی میکند. بی شک بحرانی که محصول ماجراجویی نژادگرایانِ کُرد در جهت توسعه طلبی سرزمینی و رخنه به قلب میهنمان آزربایجان می باشد بحرانی عمیق و البته دارای ریشه های یکصد ساله می باشد.اکراد که در طول یکصد سال گذشته با استمداد از سیاست یکجانشین کردن عشایر در دوره ی رضا شاه، کوچ از مناطق شرقی ترکیه ،فرار و کوچ اجباری از شمال عراق به تدریج دایره ی نفوذ خود را به شهرهای غرب و جنوب آزربایجان گسترش دادند و در مراتب بعدی با یاری شورشیان کُرد و دولتمردان و سرمایه دارانی که دستی در تجارت مواد مخدر و قاچاق انسان دارند و نیز لابی نیرومند کُرد در ساختار سیاسی کشور های همسایه و حمایت دُوَل امپریالیست از تشکیل کشور کردستان بزرگی که مناطق بسیار وسیعی از خاک سرزمینی آزربایجان را نیز در نظر گرفته است از حمایت همه جانبه ی رسانه ای نیز برخوردار می باشند.در راستای این توسعه طلبی تعداد کانال های تلویزیونی کُرد که در خدمت تبلیغات برای آماج شوم-شان است به سرعت افزایش یافته است و از سویی با توجه به اینکه مدیر موتور جستجوگر "گوگل"(امید کردستانی) خود یک کُرد اهل ایران است می توان دلایل موفقیت کردها در نبرد سایبری را دریافت به گونه ای که در صورت جستجوی کلمه ی کردستان در فضای مجازی با نقشه ی سرزمینی خیالی روبرو می شوید که تمامی جغرافیای تورک نشین استان آزربایجان غربی را در بر می گیرد. البته جا دارد تنبلی ما آزربایجانی ها در نبرد سایبری و عدم اهمیت دهی کافی به اینترنت به عنوان برترین رسانه ی قرن بیست و یکم و نداشتن استراتژی مدوّن برای نبرد سایبری نیز سخن به میان آید.دیر زمانیست که اکراد "جنگ سرد"ی برای تسخیر خاک آزربایجان بر علیه ملت،فرهنگ و تاریخ سرزمینمان آغاز کرده اند و در چارچوب " دفاع سرد" در مقابل "تهدید زرد" هنوز پوسته ی نو رَسِ سیاسی حرکت ملی آزربایجان قادر به ارائه ی تزهای دفاع بازدارنده نمی باشد و این "تهدید زرد" آنچنان که به نظر میرسد و با ایجاد دولت مستقل کردستان در شمال عراق و قدرت یافتن نیروهای سیاسی کُرد در کشورهای سوریه و ترکیه روز بروز گستاخ تر می نماید و رنج ها وآلامِ نسل کشی مردم بی گناه آزربایجان در آغاز قرن بیستم را متذکر می شود.آنچه که مسلم است فعالان حقوق مردم آزربایجان در مورد هجمه ی "دشمنِ زرد" هوشیاری لازم و نه کافی را از خود به منصه ی ظهور می رسانند لیکن هنوز لزوم نگارش و تدوینِ هر چه سریعترِ استراتژی "جنگ زرد" به درستی درک نشده است.برخی از شهرهای جنوبی استان آزربایجان غربی در نیمه ی اول قرن بیستم تبدیل به شهرهای کرد نشین شدند و در مرحله ی بعد کوچ های اکراد و همچنین بالا بودن نرخ زاد و ولد در میان اکراد و از سویی دیگر سیل مهاجرت تورک های آزربایجان به نقاط مرکزی ترِ ایران، از شهرهای شمالی استان آزربایجان غربی ترکیب جمعیتی منطقه را بر هم زده است. یکی از موارد قابل توجه در پردازشِ عمیق و بازخوانیِ موضوعِ "نبردِ زرد"، ظهورِ سیاستمداران و بروکراتهای کُرد با سمت های دولتی در شهرهای غرب و جنوب آزربایجان است. بعد از انقلاب 1357 و روی کار آمدن رژیمی با ایدئواوژیِ دینیِ شیعه در ایران با وجود عدم امکان دهی به گروه های قومی از مذاهب و فرقه های دینی غیر شیعه جهت حضور در ساختار قدرت در رژیم ایران حضور اکراد در این مناصب کمرنگ ماند لیکن سرازیری کردهای کوهستان نشین و جمعیت عشایری آنان از دهاتِ حومه یِ شهرهایِ تورک نشینِ غربِ آزربایجان و شهرهای کرد نشین جنوبِ آزربایجان به داخل آزربایجان شدت و سرعت بیشتری یافت.با اندک تاملی در انتخابات مجلس شورای اسلامی در سنوات گذشته در مناطق کردنشین، متوجه عدمِ رغبت کافیِ اکراد  برای شرکت درانتخابات دوره ای مجلس می شویم امّا در شهرهای تورک نشینی که دارای اقلیت کرد نیز می باشند میزان شرکتِ اکراد در انتخابات بسیار بالاتر از حدِ تصور می باشد. این میزان بالا دلیل بسیار ساده ای دارد و آن چیزی نیست به جز فرستادن نماینده ای کُرد از طیف ناسیونالیست های افراطی کُردی به مجلس نمایندگان ایران! دلایل سیاسی این امر نیز به خودی خود مشخص می باشد و عبارتست از داشتن حق رای بیشتر در مجلس، ایجاد تسهیلاتی برای اکراد جهت کُردیزه کردن شهرهای غرب آزربایجان، ارائه ی تسهیلات بیشتر به اقلیت کٌردِ این شهرها و حمایت نامحسوس و غیر مستقیم از گروهکهای تروریستی کُرد و حضور در تاریخ سیاسی این منطقه ی حساس از سرزمین آزربایجان...این امر برای اکراد به قدری اهمیت دارد که برای شرکت در انتخابات حتی از شهرهای محل زندگی خود برای استفاده از حق رای-شان در جهت هدفهای مذکور و به شهرهایِ با اقلیت کُرد مسافرت می نمایند. به عنوان مثال با توجه به نفوس اکراد در شهر مهاباد مطمئناً نماینده ای کرد از این شهر در انتخابات پیروز خواهد شد ازین رو لزومی ندارد که اکراد در این شهر در انتخاباتِ مجلس حضوری حماسی داشته باشند و بسیاری از ملی گرایان کُرد در روز انتخابات به شهر ارمیه سفر می کنند و در این شهر رای خود را به صندوق می اندازند از سویی اکراد این منطقه یک و یا تنها دو نامزد معرفی می کنند تا رای اقلیتِ کُرد در میان نامزدها تقسیم نشود و احتمال پیروزی-شان در انتخابات بالا برود.در استان آزربایجان غربی یکی از شهرهایی که کمترین درصدِ جمعیت کُرد را دارا می باشد شهرستان خوی است. با توجه به ترکیب جمعیتی این شهر امکان پیروزیِ یک کُرد در انتخابات مجلس در خوی عملاً غیر ممکن می نماید لیکن در ادوارِ اخیر، تلاش هایی از جانب اکراد برای مرتفع کردن این مشکل صورت گرفته است و موفقیت بسیار قابل توجهی نیز به دست آمده است.موید حسینی صدر ، شخصی که گاه خود را با عنوان دکتر و گاه با عنوان پروفئسور معرفی می نماید و برنده ی دوره ی قبلی و نماینده ی کنونیِ خوی در مجلس شورای اسلامی می باشد در اصل از مادری کُرد به دنیا آمده است و دارای تمایلات و وابستگی هایی عمیق به آرمانِ شومِ کردستانِ بزرگ می باشد. وی در دوره ی قبلی با حمایت علنی و بی سابقه ی مالیِ اکرادِ منطقه ی قطورِ خوی موفق به "به اصطلاح پیروزی" در انتخابات شده است و کارنامه ی دوره ی نمایندگی وی بیانگر اهداف شوم-یست که در ورای پروژه ی نمایندگیِ مجلس او قرار دارد. در دوره ی به اصطلاح خدمتش تلاش های فراوانی جهت ارائه ی سند به خانه های روستا نشینانِ کردِ منطقه انجام داده است و تلاش هایی نیز در جهت تسهیل قاچاق توسط قاچاقچیانِ کُردِ این منطقه نموده است. وی بار ها در محافل عمومی به صراحت و بی شرمیِ تمام خود را مدیون و منتخبِ اکراد بیان کرده است و هیچ مشکلی وجود ندارد که با پذیرشِ رشوت نتواند آنرا حل کند. وی که خود را از طیف احمدی نژاد معرفی می کند در محافل خصوصی نیز به کرّات خود را به عنوان یک کُرد معرفی کرده است.اکنون با توجه به مطالب بالا نه فقط در انتخابات این دوره ی مجلس که در آینده نیز می توان به صراحت از نمودِ عینیِ "تهدید جنگ زرد" برای مردم خوی نیز سخن به میان آورد و این زنگِ خطریست که برای تمامیت ارضی آزربایجان به صدا در می آید....

محبوب امراهی-عضو اسبق موسسه ی غیر دولتی اورین در خوی

 سه شنبه 21 فوريه 2012 - 02 اسفند1390

آنکارا