۱۳۹۱ مرداد ۲۲, یکشنبه

قاراگونلی قاراداغیما ایتحاف!


تك توران : قاراداغ یکی از ثروتمند ترین نقاط دنیاست ۱٫۷ میلیارد تن سنگ مس با عیار ۶۱/. ٪ در زیر پای همین مردمی ایست که حالا دیگر هیچ ندارند.

مردمی که زندگی شان همان خانه ی گلی بود که خراب شد بر سرشان.امیدشان مردی که شاید در تهران کارگری میکند و این اواخر چشم به دست دولت برای 45500 تومان یارانه نقدی
.
معدن سونگون از قاراداغ آزربایجان تا کرمان راه درازی طی میکند تا همین زمینی که با تکانش خانمان را ویران میکند، "سنگهای مسی اش تبدیل به میلیارد ها دلار پول" شود و در این اوضاع قاراداغلی ها همچنان گل را به چوب و هر دو را بر روی همان سنگها مینهند تا روزی یا غضب زمین بر سرشان خراب شود و دریغ از یک بیمارستان برای درمانشان در شهرشان...نمیدانم فریادمان را باید بر سر که هوار کنیم!

بر روشنفکران ابله مشروطه که به جای بنیادن نهادن دولت ملی در ازربایجان به قکر خزعبلات ایران پرستانه بودند یا این سبز و سیاههای کم هوش آزربایجان که در دوره ای که هر ملتی به فکر بدبختی خودش است به دنبال توهمات دمکراتیک و در اصل تکرار اشتباهات دهها بار تکرار شده اند
مسئول بدبختی قاراداغی ها امروز کیست؟
خدا؟
زمین؟
من؟
تو؟
چه کسی؟
قاراداغی چه کند حالا؟
فردا روز من و تو در تبریز و اردبیل و اورمو و زنجان و همدان چه کنیم؟
هزاران بار گفته ایم و تا روز موعود که نزدیک است خواهیم گفت:
آزربایجان تا زمانی که دولت ملی ندارد مستعمره است
بدون دولت ملی توسعه ممکن نیست
و بدون توسعه زیر اوار همان سنگهای مسی خواهیم ماند
دیگر در دنیا کسی زیر زلزله ای 6 ریشتری جان نمیدهد
همچنانکه زبان کسی دیگر را در مدرسه باد نمیگیرد
و همچمانکه دریاچه ای که میلیاردها سال داشته است را یک ساله کویر نمیبیند!