هموطنان عزیز:
آغاز به فعالیت انجمن قلم آذربایجان جنوبی با دو حادثه بسیار مهم و سرنوشت ساز مصادف شده است. از یک سو ناباورانه شاهد مرگ تدریجی دریاچه اورمیه هستیم؛ مرگی که بی تردید زوال سرزمین تاریخی آذربایجان و دربه‌دری و آوارگی میلیونی ساکنان آن را در پی خواهد داشت. و از سوی دیگر، با شروع ماه مهر در آستانه بازگشایی مدارسی هستیم که در طول هشتاد و اندی سال، غیر از استعمار زبانی و هژمونی فرهنگی، ارمغان دیگری برای کودک آذربایجانی نیاورده‌اند. انگار وجود آذربایجان را با استعمار و استثمار سرشته‌اند و تاریخ مدرنش را با نژادپرستی و یغمای فرهنگی همزاد کرده‌اند. در مقابل چنین سرنوشت مظلومانه‌ای، چه شگفت‌انگیز است دیدن جوانان، زنان و مردان غیوری که در ماه‌ها، هفته‌ها، و روزهای اخیر بر علیه متجاوزان به طبیعت، به محیط زیست و به فرهنگ آذربایجان دست به مبارزه و مقاومتی جانانه زده‌اند.
انجمن قلم آذربایجان جنوبی (ایران) در تبعید مبارزه و مقاومت ستودنی هموطنان‌مان را در رویارویی با تجاوز و استعمار ارج می‌نهد و خود را بخشی از این مبارزه بزرگ می‌داند. مقاومت در برابر تجاوز به محیط زیست جدای از مبارزه بر علیه استعمار زبانی و استیلای فرهنگی نیست؛ همچنان که مبارزه بر ضد تبعیض جنسی نمی‌تواند از مبارزه بر علیه ظلم اقتصادی جدا باشد. در تحلیل نهایی، همه حوزه‌های ظلم و ستم با هم مرتبطند و نیل به پیروزی جز در اتحاد و همبستگی آگاهانه خیل ستمدیدگان میسر نخواهد بود. ما ضمن آرزوی موفقیت برای همه مبارزات مترقی و پیشرو، تأکید می‌کنیم:
یک: دریاچه اورمیه باید زنده بماند. زندگی آذربایجان به حیات این دریاچه گره خورده است. شادابی، نشاط و حیات باید به بستر خشکیده دریاچه اورمیه بازگردند. تا حصول این مهم، بر ماست که خیابان‌ها را خالی نگذاریم و بی امان به مبارزه ادامه دهیم؛
دو: ماه مهر، ماه بازگشایی مدارس، سرآغاز جان گرفتن استعمار زبانی و تاراج فرهنگی آذربایجان است. هم‌زمان با آغاز مدارس، ما نیز هم‌صدا با جوانان‌مان خطاب به دولت و رژیم نژادپرست به بانگ بلند فریاد می‌کشیم:
"اؤز دیلینده مدرسه اولمالی‌دیر هرکسه"
سه: آزادی زبان مادری، آزادی بیان و قلم، آزادی اندیشه و آزادی تجمع جزو طبیعی‌ترین و بدیهی‌ترین آزادی‌ها هستند؛ همچنان که دفاع از حق حیات دریاچه اورمیه و سلامت زیست‌محیطی آذربایجان وظیفه‌ای است به‌غایت انسانی و ملی. در طول ماه‌ها و هفته‌های اخیر بسیاری از هموطنان‌مان به جرم دفاع از این آزادی‌های طبیعی و اصول حقوق بشری جان باخته‌اند و یا به انحاء مختلف مجروح، مصدوم، دستگیر و زندانی شده‌اند. ما در برابر روحیه عدالت‌جویی و ستم‌ناپذیری همه جانباختگان، مجروحان و زندانیان دلیر سر تعظیم فرود می‌آوریم و آزادی بلادرنگ و بدون قید و شرط همه اسیران را خواستاریم.
با احترام
انجمن قلم آذربایجان جنوبی (ایران) در تبعید
29 شهریور 1390
