سه تن از زنجانیها دستگیر شده اند. تعدادی در شرف دستگیری هستند. تعدادی احضار میشوند. برخی تهدید و برخی نیز باید حضور ماموران اطلاعاتی سرزده را در منزل خویش تحمل کنند. به راستی جرم اینان چیست؟ دستگیرشدگان چه کسانی هستند؟ آنان چه چیزی می خواهند که به خاطرش حاضرند زندان را به جان بخرند؟
مهرداد کرمی، جمال رضایی و خلیل غلامی. تا کنون این سه نفر دستگیر شده اند. هر سه اینها دانشجو هستند. آنها نشریه منتشر می کنند. قلم میزنند. نشریات دانشجویی یا نشریات غیر دانشجویی. مقاله مهرداد را در مجله بایرام خواندم. جمال نشریه «دیلداش» را بسیار پرمحتوا و غنی منتشر میکند. خلیل تورکی می آموزد و آموزش میدهد. آنان در نوشته هایشان عشق را بر روی کاغذ جاری میکنند.
عشق به انسانیت، عشق به وطن، عشق به هویت و عشق به ملتی بزرگ که می خواهد بر سرنوشت خویش حاکم باشد. ملتی که ظلم و تبعیض را بر نمی تابد و اعتراض به تفکرات غیر انسانی و نژادپرستانه را حق طبیعی خود میداند.اینها فرزندان چنین ملتی هستند که کاملا مسالمت آمیز در مراسم جشن تولد سعید متین پور حضور یافتند و سپس دستگیر شدند. و امروز پنجشنبه زنجان یک صدا همراه این سه تن و به یاد سعید در خیابان فریاد آزادگی برخواهد آورد. اینجا زنجان است. شهری که نمی خواهد بی اعتنا به هویت و هستی و مسائل مربوط به خویش باشد. زنجان امروز یکصدا و متحد حضور خواهد داشت. من، تو، ما همه خواهیم بود به یاد زندانیان و برای خودمان و ارزش آزادی و عدالت و حرمت انسانی. برای دریاچه عزیزمان، برای فردایمان! فردایی که دوباره با آغاز مدارس خاطره شوم انحصار تک زبانی و ممنوعیت آموزش به زبان مادری برایمان تداعی میشود. اینها درد ملت ماست و جرم دستگیرشدگان ما. ولی اگر اینها جرم است ما نیز مجرمیم. عشق و انسانیت جرم ماست. دوست داشتن جرم ماست.
