۱۳۹۱ بهمن ۳۰, دوشنبه

لمپنیزم سیاسی و حرکت ملی آزربایجان - اؤیرنجی سسی


تک توران : با نگاه به تاریخ سیاسی ایران و واکاوی رفتار بازیگران سیاسی تاریخ ایران با برخی رفتارهای نابه هنجاری مواجه می شویم که چندین باره و در برهه های زمانی مختلف اما با نام هایی گوناگون در تاریخ سیاسی ایران تکرار شده است.
محققان تاریخ ایران این گونه نابه هنجاری هایی رفتاری بازیگران سیاسی ایران را در یک دسته بندی کلی در مفهومی به نام فرهنگ سیاسی بیمار تئوریزه می نمایند و با تحقیقات میان رشته ای گوناگون سعی در ریشه یابی ظهور این گونه فرهنگ سیاسی بیمار برآمده اند.
اگر بخواهیم عینیت این فرهنگ سیاسی بیمار را در حالتی کلی بیان نماییم باید گفت که نخبگان سیاسی ایران در دورانkarikator معاصر در سیر مبارزات سیاسی خویش همواره گریزان از تساهل و تسامح، تحمل عقاید دیگران، وفاداری به اصول کار جمعی مشترک و اعتقاد به پلورالیزم فکری بوده اند. تاریخ مبارزات سیاسی دوران معاصر ایران چیزی جز حذف رقبای سیاسی با تمسک به انواع ابزارهای غیر اخلاقی نبوده است. اگر نقطه ی آغازین مبارزات سیاسی ایران در دوران معاصر را انقلاب مشروطه بدانیم با تکرار مکرراتی در رفتار سیاسی نخبگان ایرانی مواجه می شویم که به معنای واقعی کلمه کنش و واکنش های غیراخلاقی بازیگران سیاسی نسبت به یکدیگر بوده است؛ یعنی همان چیزی که امروزه تبلور آن را در سیاست جمهوری اسلامی ایران می بینیم. بازیگر سیاسی ایران هیچ گاه نخواست که در بازی قدرت به اصول اخلاقی جاری در وادی سیاست جهانی پایبند باشد و در بسیاری از موارد رفتار سیاسی بازیگران ایرانی به جای آنکه عینیت ایده آل خویش باشد لمپنیزم را برای آیندگان به جای گذارد. این لمپنیزم سیاسی زمانی خویشتن را در تلاش بسیاری از مخالفان قدرت حاکم در حذف رقبای سیاسی خویش با دست در دست قدرت حاکم نهادن نمایاند و زمانی نیز حذف فیزیکی رقبای سیاسی را امری مقدس برای بسیاری از افراد معنا کرد.
متاسفانه باید بدین امر اذعان نمود که آزربایجان جنوبی به جبر تاریخ هم که باشد دوران معاصر خویش را دوشادوش ایران سپری نمود و نخبگان سیاسی آزربایجان جنوبی تحت این جبر در فضایی رشد نمودند که بسیاری از این نابه هنجاری هایی رفتاری در نهاد ایشان نیز نهادینه شد؛ اما با سپری شدن تاریخ و عینیت سیاسی یافتن حرکت ملی آزربایجان جنوبی گفتمانی در فضای سیاسی آزربایجان جنوبی تلاش به رشد نموده است که در وادی قلم، حرمت انسان ترک آزربایجانی را خواهان ندا دادن است. ریشه های این گفتمان و سنت سیاسی آن به اذعان بسیاری از محققان تاریخ ناسیونالیسم در آزربایجان جنوبی نه در مبارزات تشکیلات های چپ انقلابی بود و نه در مبارزات سیاسی اسلام گرایانی که خود به قشرهای گوناگونی از لیبرال تا متحجر تقسیم بندی می شده اند. ریشه های این گفتمان در سنت سیاسی نهفته بود که صد سال پیش جریانی روشنفکری و اومانیستی-ناسیونالیستی را در دنیای شرق بنیان نهادند که به دلایل گوناگون نتوانست در آزربایجان جنوبی به قدرت سیاسی دست یابد. به عنوان نمونه گفتمان حرکت ملی آزربایجان در یاد نمودن از سنت روشنفکری خویش همواره خود را ادامه دهنده ی میرزاجلیل محمد قلیزاده، محمد امین رسولزاده و میرجعفر پیشه وری بیان نموده است و همواره بر دوری جستن از ادبیات و رفتارسیاسی خویش از تشکیلات های چپی چون حزب توده، مجاهدین خلق در قامت اپوزیسیون حکومت ایران در یک سو و بسیاری از تشکل های دگم حاکم در سوی دیگر تاکید نموده است که برای حذف رقبای سیاسی خویش هرگونه بی اخلاقی سیاسی را روا دانسته و می دانند. اما متاسفانه گاها شاهد برخی رفتارهایی از سوی انسان هایی مواجه مواجه می شویم که داعیه ی وطن خواهی سرمی دهند اما در رفتار با همفکران خویش به اعمال و بیان سخنانی مبادرت می ورزند که حرمت انسان بودن این گونه رفتار را با دشمن نیز روا نمی داند. در نگاه سایت اؤیرنجی سسی این گونه رفتار برخی نخبگان سیاسی آزربایجان تنها ریشه در تحت تاثیر قرار گرفتن از لمپنیزم سیاسی ایرانی دارد و بس. لمپنیزمی که هرگونه ابراز سخن را در حق منتقد خویش روا می داند و در زمان مقتضی پا فراتر نهاده کار به درگیری فیزیکی می کشاند و تبلور عینی فرهنگ سیاسی بیماری می گردد که به راحتی دیگری را متهم به خائن وطن، اطلاعاتی و منحرف می نماید.
سایت اؤیرنجی سسی تا به اکنون سعی در مسامحه با واقعیت وجودی لمپنیزم سیاسی در حرکت ملی آزربایجان نموده بود اما اکنون با مشاهده ی وضع فعلی بر خود واجب می داند که فرزندان وطن را مخاطب خویش قرار دهد و بیان نماید که اگر وضع به گونه ی فعلی ادامه یابد خسران آن تنها متوجه وطن خواهد بود و تاریخ سیاسی آزربایجان جنوبی و فرزندان آتی این وطن به حق این گونه رفتارهای سیاسی را بر پدران خویش نخواهد بخشید.
در نگاه سایت اؤیرنجی سسی اگر هم اکنون راه بر لمپنیزم سیاسی فعال شده در حرکت ملی آزربایجان مسدود نگردد به سبب پوپولیستی بودن و شخصیت ساز و شخصیت گرا بودن این لمپنیزم  اگر در آینده ی این وطن قرار بر دگرگونی باشد و فرصت بر احقاق حق مهیا شود تاریخ این وطن شاهد بلعیده شدن فرزندان اصیل وطن در کام عقده های عده ای معدود خواهد شد و خسرانی عظیم متوجه ملی گرایی آزربایجان جنوبی خواهد شد.
در نگاه سایت اؤیرنجی سسی اذعان به اعتقاد به اخلاق سیاسی نباید تنها محدود به لفظی سیاسی ماند و باید در عمل نیز نخبگان سیاسی عینیت اخلاقیات نیک منشانه گردند و حرمت آبروی انسان بسی والاتر از آن گردد که بازیچه ی عقده های شخصی عده ای معدود گردد  که به سبب کاستی های موجد در حرکت ملی آزربایجان اکنون توانسته اند ادعای ملی گرای نمایند. کاستی هایی که سبب شده است برخی با نام وطن دست بر دیگر هم فکران خویش بالا برند یا به راحتی دیگری را متهم به منحرف در حرکت ملی آزربایجان نمایند و در شبکه های مجازی یا با امنیت یا با آبروی فعالین سیاسی فعال در داخل و خارج مرزهای آزربایجان جنوبی بازی کنند و شبکه های مجازی را جولانگاه اتهامات خویش نمایند.
حقیقت آن است که این لمپنیزم سیاسی چنان بر نابه هنجاری های رفتاری خویش پافشاری می نماید که علیرغم هشدارهای مکرر دلسوزان وطن که در خفا و به واسطه های گوناگون انجام می پذیرد باز شاهد بی اخلاقی های سیاسی متعددی می گردیم که حجت را بر تمام فعالینی که غم وطن دارند تمام می نماید و دیگر سکوت در قبال بی اخلاقی های جاری را جایی برای توجیه باقی نمی گذارد. لمپنیزمی که به راحتی آبروی انسان ها را به حراج می گذارد و لحظه ای نیز به امنیت فعالینی که زندگانی خویش را فدای ایده آل وطن نموده اند، نمی اندیشد. لمپنیزمی که بی تفاوت بدین امر که حرکت ملی آزربایجان هم اکنون چنان در بالندگی خویش پامی فشارد که در پیشینه ی سیاسی خویش شهید تقدیم ایده آل وطن نموده و زندان های شوونیسم پذیرای ابنای وطن گشته است شبکه های مجازی را به جولانگاه عقده های خویش بدل می نماید و سوای آن با ابراز سخنانی که عینیت توهم توطئه به معنای واقعی آن است دیگر فعالین را به اطلاعاتی بودن، منحرف و بازیچه ی سرویس های امنیتی کشورهای دیگر متهم می نماید، غافل از این امر که این گونه رفتارها تنها از دست بازیچه های سرویس امنیتی ایران برمی آید و بس و متاسفانه این افراد یا ناآگاه یا مغرض راه بر بازیچه شدن خویش هموار می نمایند. اگر کمی به روانشناسی این لمپنیزم سیاسی بپردازیم به عینیتی تمام مشاهده می گردد که این جریان برای حفظ موجودیت خویش در جلساتی که به بهانه ی جلسات ملی برگزار می نماید چنان سخنانی بر زبان می راند که در وهله ی نخست حرمت انسان و اخلاق انسانی زیر سؤال می رود و در وهله ی  بعد لذت بردن از اقناع عقده های شخصی توهم توطئه را برای تاریخ سیاسی هنوز ثبت نشده ی این خاک معنا می نماید.
در انتها در نگاه سایت اؤیرنجی سسی ایده آل آزربایجان جنوبی چنان ایده آل بزرگمنشانه ای است که فعالانی که به واسطه ی آن هویت خویش را معنا می نمایند باید چنان در وادی عمل زیرکانه و دقیق گام بردارند که راه بر تعالی این گفتمان فراهم آید و راه بر انسان های مغرض و خودخواه تنگ آید تا در خوانش آیندگان از تاریخ این مبارزه ی سیاسی وطن سربلند گردد و بس.