۱۳۹۰ شهریور ۲۳, چهارشنبه

سلام مرا به شیرین عبادی و دوستانش برسانید


تک توران : روزی که از اخبار رادیو فردا خبر انتخاب شیرین عبادی به عنوان برنده جایزه صلح نوبل را شنیدم به خود بالیدم که اولین برنده زن مسلمان جایزه صلح نوبل هم وطن من است ، مسرور بودم از این که از این که دیگر یک فریادگری داریم که مدافع نقض حقوق بشر باشد اما...

که این ها همه توهم و خیال بود ، چه خوش بین بودم . خانم عبادی که با دوستانش همچون مهرانگیز کار ، عبد افتاح سلطانی، شادی صدر ، صالح نیک بخت و ... انجمن مدافعان حقوق بشر را پایه گذاری کرده بودند و وکالت عدهای بسیاری را نیز بر عهده گرفته بودند و به طور غیر رسمی گزارشکر سازمان بین اللملی در مورد نقض حقوق بشر ایران بودند .

آری آنان مدافعان حقوق بشرند ولی آنها بشر را بگونه ای دیگر تعریف می کنند . از نظر آنها بشر یعنی آریایی ، یعنی فارس ، بشر یعنی ...

و ترک در تفکر آنها یعنی . . .

آنان مدعی اند کوروش کبیر بنیانگذار حقوق بشر است البته این بشر نباید ترک باشد . ترک حقی ندارد که آن را مدافعه کرد ، ترک انسان نیست ، ترک شهروند درجه چند است .


آری برادر در سیستم جمهوری اسلامی ترک شهروند درجه 2 است ولی در سیستم روشنفکران اپوزیسیون و مدافعان حقوق بشر !!! ایرانی حتی ترک به حدی نیست که درجه هم داشته باشد .

بشر بر تو متاسفم که نام تو در دهان نژادپرستان است .

سازمان نوبل متاسفم برای تو که برنده جایزه صلحت یک نژاد پرست است

آزربایجانی متاسفم برای تو که کسانی را هموطن خطاب می کنی که تو را بشر نمی دادند

و برای خودم متاسفم که از برنده شدن جایزه صلح نوبل توسط یک انسان نژاد پرست خوشحال شدم که امروز حتی یک بیانیه ، یک مصاحبه ، یک اقدام در قبال کشتار ملت آزربایجان نمی کنند .

امروز صدها آزربایجانی زیر شکنجه هست ، امروز 3 مادر به داغ فرزند خود نشسته اند ،امروز نوجوانان آزربایجانی به جای مدرسه در زندان هست و مدافعان حقوق بشر سکوت کرده اند .

آری به این سخن بیشتر باور پیدا می کنم که می گوید " به زبان سرخم خندیدی جنبش سبزت را به نظاره نشستم ، در قبال دریاچه ام سکوت مکن که بر رفتین خیلیجت نخندم " نه ، نه تنها بر رفتن خلیجت خواهم خندید بلکه بر . . . خواهم خندید .

امضا : صفحه فیس بوکی اعتراض به مجلس ایران در رد طرح نجات دریاچه اورمیه

http://www.facebook.com/urmu.golu.qurumasin