خشك شدن اين درياچه كه از آن به عنوان بزرگترين درياچه شوركشور، بيستمين درياچه بزرگ و دومين درياچه شور جهان ياد مي شود نه تنها موجب صدمات زياد زيست محيطي مي شود بلكه موجب بحراني ديگر يعني توفان نمك مي شود و اين توفان در سه استان آذربايجان غربي ، شرقي و اردبيل نخست موجب صدمه ديدن محصولات كشاورزي و سپس مرگ محیط زیست مي شود .
داستان خشك شدن درياچه اروميه از آنجا آغاز شد كه در سال 1378 پروفسور موزر مشاور بين المللي در عرصه محيط زيست هشدار داد كه اگر روند كاهش آب درياچه اروميه به همين روال پيش رود تا 20 سال آينده درياچه خشك مي شود و امروز تا حدودي شاهد صحت اين ادعا هستيم.
موزر در بازديدي كه سال 1378از درياچه اورميه داشت ، اعلام كرد: ' در صورت خشك شدن اين درياچه شاهد توفان نمك در چند سال آينده خواهيم بود كه بدون شك كل كشاورزي پر ثمر استان‌هاي آذربايجان شرقي ، غربي و حتي اردبيل آسيب خواهد ديد و توفان نمك شهرهاي اطراف درياچه را نابود مي كند.'
متاسفانه امروز بعد از گذشت 12 سال از زمان پيش بيني ' موزر' شاهد خشك شدن حدود 50 درصد درياچه اروميه هستيم.
متاسفانه امروز بعد از گذشت 12 سال از زمان پيش بيني ' موزر' شاهد خشك شدن حدود 50 درصد درياچه اروميه هستيم.
همچنين رييس كميته محيط زيست شوراي اسلامي شهر تهران نيز پيش از اين گفته بود :ما از سال 78 و 79 متوجه پديده خشك شدن درياچه اروميه شده بوديم و مشخص شده بود كه به علت بروز خشكسالي و كاهش بارش و ميزان رواناب، آب درياچه هر ساله كاهش چشمگيري نشان مي دهد و وضعيت آن به سمت بحراني شدن مي‌رود.
