او در خاطرات خود
در رابطه با دوران حبس خود می نویسد: من در آنزمان در شهر تهران بودم. بعد از جریان
حمله به آزربایجان و قتل عام و کشتار مردم، مجبور شدم که مخفی شوم. اما بعدا در
فوریه ۱۹۴۷ علی رغم اینکه یک بچه دوماهه در شکم داشتم،دستگیر و به زندان فرستاده
شدم.
در آنزمان زندانی
برای زنها وجود نداشت. یکی از ساختمانهای ژنرال رزم آرا را اجاره کرده و به زندان
تبدیل کرده بودند.بعدا مرا از تهران به دادستانی نظامی در آزربایجان تحویل دادند.
در آنزمان پسرم دوازده روزه بود. گفته می شود مرحوم شعبانی نخستین زندانی سیاسی زن
در ایران می باشد.
منبع : اویرنجی سسی
